| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | 2 | 3 | 4 | |||
| 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
| 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
| 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
| 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
نگاه کوتاهی به وضعیت کابینه داران از سال 1358 تا کنون یک نکته جالب را برای ما روشن می کند
و آن هم این که آنان هیچ وقت اختیارات کافی نداشته اند اما هیچ گاه از وعده دادن و شرکت مجدد در انتخابات سیر نشده اند استعفای بازرگان رفرانم خواهی بنی صدر استعفای موسوی تغییر قانون اساسی به نفع اختیارات خود توسط هاشمی رفراندم خواهی و غوغای خاتمی و طرفدارانش برای اختیارات قهر احمدی نژاد و در آخر مشکل اختیارات حسن روحانی در سال آخر دور دوم این سوال را در ذهن انسان برجسته می کند که شما چرا پس از سالها و دوره های متوالی که خود و دوستانتان به قدرت رسیده اید از میزان اختیارات رئیس دولت خبر نداشتید و اگر داشتید چرا شرکت می کنید و وعده های رنگین می دهید ؟! این پارادوکس را چه باید کرد؟